Het introductiecollege, het eerste en enige college waar je een volle collegezaal ziet in een blok. Voor sommigen zijn colleges belangrijk om bij te zijn, voor de meerderen is het iets om later via Canvas terug te kijken, voor de meesten iets wat haast vergeten wordt. Is het nog wel nuttig om colleges te geven als er zo weinig mensen komen opdagen? Moeten er wellicht alternatieven worden bedacht?
Spoiler: Ja, colleges zijn nog zeker altijd nuttig. Vaak worden door zowel studenten als sprekers de kracht van colleges onderschat. Het komt helaas frequent voor dat er colleges worden gegeven als verbale translatie van de PowerPoint ’s en niet als een college wat komt vanuit de collegegever zelf. Je kan in een college de PowerPoint presenteren of de studenten interesseren en inspireren. Hoe vaak hebben we het al gehoord: “Dit is precies wat in de PowerPoint staat!”. Handig maar jammer, het trekt volledig de plezier uit een college en het geld uit mijn bankrekening voor koffie. Er zit in deze soort colleges geen verhaal, geen inspiratie, geen persoonlijkheid. En dat is het vooral, colleges horen ook wat persoonlijker te zijn. Je bent hier niet alleen om informatie te verkrijgen, maar ook om het direct op een mooie manier te ontvangen vanuit de mensen die het het beste weten: De deskundigen.
Hoeveel colleges zijn memorabel? Vanuit de ervaring van vele, minder dan nodig is. Echter, de colleges die het meest interessant en memorabel waren hadden allemaal hetzelfde gemeen. Ze waren uniek, uitdagend, interactief en weerspiegelde de persoonlijkheid van diegene die het college gaf. Het waren stuk voor stuk een soort geneeskundig verhaal of sprookje waar je in werd meegenomen. De spreker van dit mooie geneeskundige verhaal? De deskundige van dit vakgebied.
Als voorbeeld neem ik de colleges anatomie. Wij weten allemaal vanuit de OWG ’s dat er niks droger is dan anatomie presenteren en dat valt ook te merken binnen de OWG zelf. Beetje Latijnse namen hier, beetje wijzen daar, volgende leerdoel.
Ondanks deze uitdaging om anatomie op een interessante manier te presenteren weten de sprekers van de anatomie colleges altijd een goed college op te zetten. Het is licht, persoonlijk en voelt bijna als een gesprek in plaats van een machine geweer aan informatie die op je wordt afgevuurd.
Hiervoor wil ik de mensen van de afdeling anatomie nog bedanken voor de mooie en diverse colleges die worden gegeven. Jullie hebben mij flink uit de nesten geholpen in Denken en Doen II.
Dus voor de studenten die colleges meemaken waar ze oprecht waardering voor hebben, dat mag je gerust laten blijken. Spreek de waardering uit voor de sprekers die naast hun drukke beroep ook nog de tijd en energie te steken in colleges waar we van kunnen genieten. Al is het alleen klappen aan het einde van de colleges, doe het gerust. Niet alleen als een bedankje voor de spreker, maar ook als motivatie en bevestiging dat mensen de colleges waarderen.
En wellicht voor degene die dit lezen en ook nog college geven; onderschat de waarde van een “persoonlijk” en interactief college niet.
Een bedankje gaat uit naar de sprekers die, in een al zo druk beroep, tijd en moeite steken in ons les geven. Dit is geen aanval naar de sprekers, maar juist een waardering en bewondering voor de impact die colleges kunnen hebben op studenten. Niet alleen zorgt dit ervoor dat de studenten makkelijker de stof onthouden, maar dit maakt ook impact op de ontwikkeling van de studenten. Dit zijn momenten die ons kunnen inspireren en helpen ontwikkelen in datgene wat wij later willen worden; een goede arts. En niet alleen een goede arts, maar ook de toekomstige collega’s van jullie specifiek vakgebied.
Laat zien dat colleges er niet alleen zijn om een zondvloed aan informatie op te slaan, maar gebruik dit ook als een kans om de kunst van dit vakgebied te laten zien.
Want waar studenten diep in de stof duiken en soms vergeten waarvoor ze het doen, is een college een sterke reminder van deze mooie studie en toekomstig beroep.